WAT MOET JE MET EEN UITSPRAAK ALS “AFVAL IS MATERIAAL ZONDER IDENTITEIT”

Een visie alleen is niet genoeg om verandering te kunnen creëren. Dat weet bedrijfsadviseur en specialist circulaire bedrijfsmodellen Pablo van den Bosch als geen ander. Toen hij Thomas Rau voor het eerst ontmoette was hij onder de indruk van zijn visie, maar zag niet een, twee, drie voor zich wat je aanmoet met een uitspraak als “Afval is materiaal zonder identiteit”. Thomas daagde hem uit om na te denken over de financiële impact van het gebruik van materialen in een gesloten systeem en dat was de start van hun samenwerking.

Nooit meer afval in een wereld waar nog volop geproduceerd en geconsumeerd wordt, grondstoffen schaarser worden en afvalbergen steeds groter. Hoe realistisch is dit? “Het is irrealistisch om te denken dat dit vanzelf goedkomt, want in onze huidige economie worden business modellen minimaal belast voor het verbruiken van materialen en creëren van afval. Verandering ontstaat uit de mogelijkheden om nieuwe, nog betere business modellen op te zetten die geen afval produceren, maar juist elimineren omdat ze afval zien als grondstof. Die nieuwe business modellen moet je kunnen bouwen op een publiek beschikbare bron van inzicht en overzicht in materialen, componenten en producten. De noodzaak voor deze publieke bron van informatie, dat is onze inspiratie voor Madaster.”

Een onafhankelijk publiek platform waar iedereen een materialenpaspoort kan genereren. Hoe werkt dat dan? Pablo van den Bosch legt uit: “Met één druk op de knop zijn data vanuit digitale 3D bouwmodellen, de BIM-modellen, te uploaden naar een beveiligde webpagina. In de basis gaat het om de volgende gegevens: waar komen de materialen, componenten en producten vandaan, in welke hoeveelheid zijn ze toegepast, hoe zijn ze verwerkt en/of gemonteerd, wat is de huidige locatie en wat is hun herbruik- en financiële waarde door de tijd heen. Heb je geen BIM-model, vul je dossier dan met wat wel voorhanden is, bijvoorbeeld tekeningen, foto’s, rekensheets of de laatste toegepaste materialen bij het groot onderhoud. Zo ontstaat in de loop van de tijd een steeds completer beeld van de gebouwde situatie.”

Wat kun je nu feitelijk met al die data en voor wie is zo’n materialenpaspoort echt interessant? Pablo van de Bosch: “De informatie in een materialenpaspoort helpt gebouweigenaren, ontwerpers en bouwers om nieuwe afwegingen te maken tijdens het ontwerpen, bouwen en het gebruik van gebouwen. Daarnaast kunnen financiers op basis van het materialenpaspoort de waarde van de materialen opnemen in de totale waardebepaling van het object en zijn ze niet meer alleen afhankelijk van de markt. Hiermee ontstaat een nieuwe dimensie van waardering van ons vastgoed ter bevordering van de circulaire economie.”

Inmiddels hebben veel verschillende partijen uit de publieke, financiële en bouwwereld zich al aangesloten en dragen gezamenlijk bij aan de ontwikkeling van het materialenpaspoort. Zo geven financiers en accountants aan op basis van welke informatie zij circulariteit kunnen waarderen en opdrachtgevers op basis van welke gegevens zij circulaire projecten gunningsvoordeel kunnen verlenen. Pablo van den Bosch: “Dankzij de bijdragen van deze Kennedy’s op zowel financieel als inhoudelijk vlak is het mogelijk een online bibliotheek voor materialen te creëren en kan het materialenpaspoort doorlopend worden geoptimaliseerd.”